Bir annenin mektubu

Bir Annenin Mektubu

Cocuk, babasindan aldigi harcligi vaktinden önce bitirmis ve günlerdir istedigi top icin yeterli parayi biriktirememisti. Birkac hafta sonra yaz tatiline girecek olmasi, onu bu konuda endiselendirip yeni kaynaklar aramaya sevkediyordu. Evlerine gelen son aylik dergide "Her hizmetin bir ücret karsiliginda oldugu" nu okuyunca, sevincle havaya sicradi. Buna göre, ailesine yaptigi yardimlerinda elbette bir karsiligi olmaliydi.

Cocuk bu fikirle harekete gecip gördügü islerin listesini cikardi ve bunlarin yanina da ücretlerini yazdi. Firindan ekmek almak icin 200, cöp dökmek icin 100, annesiyle pazara gitmek icin 500 lira hic de fazla sayilmazdi.

Aylik toplami 25 bin lira tutan listeyi imzalayip annesinin cantasina koydugunda, bu akillica kesfinden dolayi gözleri parliyordu.

Cocuk, ertesi gün yataginin basucunda 25 bin lira ile birlikte kücük bir kagit parcasi buldu. Kendi hazirladigi listeye benzeyen ve annesinin imzasini tasiyan kagitta:

" Seni hayatim pahasina dünyaya getirmenin, yillarca bezlerini yikamamin, binbir güclükle besleyip büyütmenin karsiligi, sadece sevgindir ve yanagindan aldigim bir öpücüktür" yaziyordu. "Kazandigin parayi güle güle harca yavrum"