Herkes üsttekin yazdığına ekleme yapacak bakalım nasıl şeyler ortaya çıkacak.
Ben başlıyorum ...
O gün çok dalgındım.Okula gitmek için evden çıktım ve cadde boyunca yürümeye başladım.O sırada içimden bir ses arka sokaktan geçmem gerektiğini ısrarla tekrarlıyordu.Sanki oradan gitmek bir zorunluluk haline gelmişti.İçimdekibu dürtüye kulak verdim ve ara sokaktan yürümeye başladım.Okula gitmek için bu yollara girmek,üstüne üstlük bir de içimdeki bu dürtü beni çileden çıkarıyordu.Her sabah kollumda çanta ellerimde kitap okula gitmekten bıkmıştım artık.Üniversiteye ilk başladığımda başka bir ülkede okumak hiç zor olmaz hatta daha güzel olur sanmıştım.Hepsi güzel de yeni yaşamımda alışılagelmiş şeylerin dışında hareket ediyorum hep.Böyle düşüncelere dalmışken ellerimdeki kitaplar birden yokoluverdi.İşte o an dalgınlığım da sona ermiş oldu.O kadar dalgınmışım ki yanımdan geçen kişiye bile çarpıp kitaplarımı düşürdüğümü farkedememişim.Kitaplarımı yerden alana kadar hiçbir şeyin farkında değildim.Dalgınlığımın geçmesinden ötürü çarptığım kişiye tam bağıracaktım ki,birden yüzüne hiç bakmadığımı farkettim.Peki ya baktığımda ne oldu dersiniz?Gözlerime inanamadım.Ben karşımdaki kişiyi daha önceden görmüştüm.Hem de o kadar çok görmü
ştüm ki...
(Devamında ne çıkacak merak ediyorum)